s.

father of God.

s.

θεόπατωρ dei pater, vel progenitor Նախահայր Քրիստոսի Աստուոյ մերոյ՝ ըստ մարմնոյ. մանաւանդ դաւիթ. եւ հայր անուանեալ Յիսուսի՝ արդարն Յովսէփ խօսնայր կուսի.

Աստուածահայրն դաւիթ. (Դիոն. թղթ. ՟Ը։ Թէոփիլ. ՟խ. մկ.։ Շար.։)

Աստուածահօր մարգարէին դաւթի. (Շ. ընդհանր.։)

Կղէովպաս այս եղբայր է Յովսեփայ, որ աստուածահայրն անուանեցաւ. (Ւկեւռ. յար։)

Մեծ աւետիք են այսօր աստուածահօրն ադամայ. մեծ աւետիքեն այսօր աստուածահօրն Յովսեփայ. (Գանձ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif աստուածահայր աստուածահարք
accusatif աստուածահայր աստուածահարս
génitif աստուածահաւր աստուածահարց
locatif աստուածահաւր աստուածահարս
datif աստուածահաւր աստուածահարց
ablatif աստուածահաւրէ աստուածահարց
instrumental աստուածահարբ աստուածահարբք