cf. ԱՍՏՈՒԱԾԱՅԱՅՏՆՈՒԹԻՒՆ. θεοφάνεια. dei apparitio, vel revelatio.
Ամենայն սրբազանի աստուածերեւութեան։ Ի սրբազանսն աստուածերեւութիւնս խորհրդականացն տեսլեանց. (Դիոն.։)
Տե՛ս, զի եւ զաստուածայինն նորա մարմին տեսանելի՝ աստուածերեւութիւն ասաց. (Մաքս. ի դիոն.։)
Որք ի վերջէ լինին աստուածերեւութիւնք. (Նիւս. կազմ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | աստուածերեւութիւն | աստուածերեւութիւնք |
| accusatif | աստուածերեւութիւն | աստուածերեւութիւնս |
| génitif | աստուածերեւութեան | աստուածերեւութեանց |
| locatif | աստուածերեւութեան | աստուածերեւութիւնս |
| datif | աստուածերեւութեան | աստուածերեւութեանց |
| ablatif | աստուածերեւութենէ | աստուածերեւութեանց |
| instrumental | աստուածերեւութեամբ | աստուածերեւութեամբք |