s.

drink of the gods, nectar.

s.

νέκταρ nectar Աստուածավայելուչ ըմպելի. գինի ազնիւ, դիւցազան կամ դից եւ ուրուականաց մեռելոց արժանի.

Սփռեալ եհեղ ի վայելչութիւն օգտակարագոյն՝ աստուածըմպելւոյն, եւ այլն. (Փիլ. բագն.։)