Արդարադատութիւն, ութեան

s.

δικαιοκρισία justum judicium Արդարութեամբ դատելն. արդար դատաւորութիւն, եւ անաչառ դատաստան.

Այժմ յերկայնմտութեանն վայելեսցուք, յայնժամ զարդարադատութիւնն ճանաչեմք. (Բրս. կրօն.։)

Ո՞յր այլ իցէ արդարադատութիւն, եթէ ոչ քո. (Եփր. աղ.։)

Պօղոսի ասացեալ զյայտնութիւն լինել արդարադատութիւն Աստուծոյ. (Կիւրղ. գանձ.։)

Չէ՛ արժան արդարադատութեանդ ցասնուլ մեզ. (Փարպ.։)

Զմրցանակ արդարադատութեան ընդունել. (Պիտ.։)

Զարհուրեալ եմ յարդարադատութենէ. (Սարկ. հանգ.։)

Մի՛ ոք զմարդասիրութիւն Աստուծոյ առաջի եդեալ՝ զարդարադատութիւն ոչ ճանաչիցէ. (Սարգ. ՟ա. պետ. ՟Ը։)

Իշխանն զպարիսպ արդարադատութեանն քակեաց. (Լմբ. սղ.։)