plough;
— առնեմ, to plough.
ἅροτρον aratrum (լծ. հյ. վար, վարել. յն. լտ. արօդրօն, արադրում.) ռմկ. հարօր. Փայտակերտ գործի վարելոյ զերկիր հանդերձ խոփով եւ մաճով.
Մաճով արօրոյ. (Դտ. Գ. 51.) յն. արջառոց։
Արօր կազմել, եւ լուծս յօրինել. (Ոսկ. մ. Բ. 27։)
Արօր կառուցանել։ Բուռն հարեալ զմաճոյ արօրոյն. (Սարգ. յկ. Է. եւ Սարգ. ա. պետ. Է։)
Եւ ոչ արօրկշիռ ինչ գործէ առանց մաճակալի. (Նար. ԷԴ։)
Արասցուք դանակ, կամ արկցուք արօր.( Վեցօր. Թ։)
Ակօս պատառեալ սիրտք մեր արօրով աւետարանին. (Լմբ. սղ.։)
Ըղկորդացեալ երկիր բանական բնութեան արօրով բանի պատառեալ. (Սկեւռ. ի լմբ.։)
Արօրաւ խաչին Քրիստսի քրքրել. (Վրդն. սղ.։)
Պատառէ զսիրտ մարդկան տրօրիւ չարութեանն. (Երզն. մտթ.։)
Թռչուն մեծ՝ շառագոյն փետրովք, ըստ իմիք նման բադի. ռմկ. եւս արօր, ճշնարօր կամ ճինշարօր.
Արօր եւ կւիւ ի կղզիս հանեն զձագս. (Մխ. առակ. ՃԽԳ։) (թուի որպէս թ. էապան էօրտէկի)