ploughman, ploughed husbandman;
ploughed up, tilled;
—, արօրաձիգ առնել, to plough up, to till;
— լինել, to be ploughed up or tilled.
ἁροτήρ arator Որ արօղագրէ (որպէս արջառն). արօրաձիգ.
Երկրագործ հանդարտեցուցանէ զարօրադիր եզինսն առ մսուրսն հեշտացուցանելով. (Նիւս. ի Թէոդոր.։)
. ԱՐՕՐԱԴԻՐ ԱՌՆԵԼ. ἁροτριάω, ἁροτριάζω aro կր. ԼԻՆԵԼ Արօրով վարել զերկիր, հերկել, կամ պատառել. ակօսաբեկ առնել, իրօք՝ կամ նմանութեամբ. որ եւ ԱՐՕՐԵԼ, ԱՐՕՐԱԴՐԵԼ.
Որք զանպատեհսն արօրադիր առնեն. (Յոբ. ՟Դ. 8։)
Ամենայն լեառնն արօրադիր ակօսաբեկ լիցի։ Սիովն իբրեւ զագարակ արօրադիր լիցի. (Ես. ՟Է. 25։ Երեմ. ՟Ի՟Զ. 18։ Միք. ՟Գ. 12։)