pl. s.

reproach, blame, rebuke.

s.

διαβολή, αἱτία criminatio, obtrectatio, culpa, accusatio Պարսաւագրութիւն, բամբասանք. բանսարկութիւն. քրթմնջիւն, ստգտանք, թշնամանք. նախատինք.

Արա՛ զսուգն ըստ արժանի նորա՝ օր (մի) եւ երկուք վասն բասրանաց. (Սիր. ՟Լ՟Ը. 16։)

Ոչ բամբասողք, ոյք զայլս բասրանօք յիշեն. (Ոսկ. ՟ա. կոր.։)

Զայսքան լսելով ի մեզ մեծաբանութիւնս եւ բասրանս. (Սարկ. հանգ.։)

Զքիլսն չարաբանս ի բասրանս նորա ձգէր. (Յհ. կթ.։)

Ի խաչին ձաղեալ բասրանօք. (Շ. բարձր.։)

Վասն անձինն բասրանաց ոչ վրէժ խնդրէր. (Երզն. մտթ.։)

Ոչ հարկանել բասրանովք ինչ զխիղճ ընկերին՝ հալած է զառաքինութիւնս. (Վրք. հց. ձ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif բասրանք
accusatif բասրանս
génitif բասրանաց
locatif բասրանս
datif բասրանաց
ablatif բասրանաց
instrumental բասրանաւք