insult, affront, offence, injury, outrage;
—նս դնել ումեք, to abuse, to scold, to slang, to revile, to affront;
ի —նս լինել, to be despised, to fall in ignominy or opprobrium;
to be put in the pillory, to be object of insult;
թշնամանօք, injuriously, insultingly, offensively.
ὔβρις, τὸ ἁθέμιστον contumelia, convitium, injuria, noxa, insolentia. պ. տիւշնամ . Դժնդակ բանք անարգանաց. նախատինք. լուտանք. մեծաբանութիւն. եւ Լլկանք. զրկանք. վնաս. անխնայ վնասակարութիւն. ազար. Տե՛ս (՟Բ. Մակ. ՟Ժ. 34։ Առակ. ՟Ժ՟Ա. 2։ ՟Ժ՟Գ. 10։ ՟Ի՟Ա. 4։ Իմ. ՟Դ. 19։ Գծ. ՟Ի՟Է. 10։ ՟Բ. Կոր. ՟Ժ՟Բ. 10։)
Պատիւդ՝ որ ի քէն է, այդ թշնամանք են ինձ. (Ճ. ՟Ա.։)
Ելեալ ի պարիսպն՝ թշնամանս դնէր անօրինին. (Եղիշ. ՟Է։)
Ընդ իշխանութեամբ կնոջ գրաւիլ՝ թշնամանս մեծ է. (Ոսկիփոր.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | թշնամանք | |
| accusatif | թշնամանս | |
| génitif | թշնամանաց | |
| locatif | թշնամանս | |
| datif | թշնամանաց | |
| ablatif | թշնամանաց | |
| instrumental | թշնամանաւք |