writer, scribe, author;
pen;
— երկաթի, style;
graver;
steel-pen;
փետուր —, goose-quill;
— նկարչի, pencil.
γραμματεύς scriba, γραφεύς scriptor Գրօղ. ճարտար յարհեստ գրչութեան. նօտար. դպիր. ատենադպիր. եւ ընդօրինակօղ գրոց. գրագիր .... եբր. սօֆէր։ Տե՛ս (՟Ա. Եզր. ՟Ը. 3։ ՟Բ. Եզր. ՟Դ. 8. 17. 23։ ՟Է. 5. 10. 25։ Նեեմ. ՟Ը. 1. 4. եւ այլն։)
Դիւան գրչի որմզդի. (Ագաթ.։)
Գրիչ ոմն հելլենական դպրութեան հռոփանոս անուն։ Ուսուցանելով մանկանս գրիչս նմին դպրութեան. (Կորիւն.։)
Բազմացան դասք գրչաց։ Իբր թէ ձեռամբ գրչի ճարտարի գրեալ. (Փարպ.։)
Եկ էր ձեռագործ նորա գրիչն լեալ. (Վրք. հց. ՟Դ։)
Քննեալ արդարացուցին զգրիչս, եւ եդին յառաջ քան զնկարիչս. (Կաղանկտ.։)
Յիշեցէ՛ք զգրիչս։ Տրուպ գրիչս. (Յիշատ. ստէպ։)
ԳՐԻՉ. ըստ յն. ոճոյ, որպէս Նկարիչ.
Յորժամ աչքս՝ գրչաց, կամ ստեղծչաց գործս զբարւոք կազմեալս տեսանէ. (Փիլ. այլաբ.։)
ԳՐԻՉ. գ. κάλαμος calamus Գործի գրելոյ. որ եւ ԵՂԷԳՆ կոչի. եւ γραφίς, γραφεῖον graphium, stylus Գրոց. երկաթեայ գործի գրութեան, եւ փորագրութեան կամ քանդակագործութեան. գալեմ.
Լեզու իմ որպէս գրիչ արգասագիր դպրի. (Սղ. ՟Խ՟Դ. 2։)
Ցուանէին զքարտէսն պակասեալ, եւ զգրիչսն մաշեալս. (՟Գ. Մակ. ՟Դ. 16։)
Գրեա՛ ի նմա գրչաւ դպրի. (Կորիւն.։)
Պատճառ գծի գրոյ՝ գրողն. իսկ պատճառակից՝ գրիչ եղէգն. (Պրոկղ. շղկ.։)
Գրել գրչաւ երկաթեաւ. (Յոբ. ՟Ժ՟Թ. 24։ Երեմ. ՟Ժ՟Է. 1։)
Գրչաւ առն ճարտարի. (Ես. ՟Ը. 1։)
Գրեաց գրչաւ քերոբս եւ արմաւենիս. (՟Գ. Թագ. ՟Զ. 29։)
Իբր գրչաւ զմոմ հարթեալ. (Խոր. ՟Ա. 15։)
Երկաթի գրչօք ծակոտեցին զգագաթն. (Հ=Յ. նոյ. ՟Ի՟Բ.։)
Արբցէ զարիւն գրչաւն ոսկեղինաւ. (Մաշտ. ջահկ.) իմա՛, ոսկի եղեգամբ։