hy    |   fr

Դանդաչումն, ման

s.

cf. Դանդաչութիւն.

ԴԱՆԴԱՉՈՒԹԻՒՆ ԴԱՆԴԱՉՈՒՄՆ. cf. Դանդաչ.

Ոչ քաղցիցի, եւ ոչ վաստակիցի ... ըստ դանդաչութեան նոցա իմն ասացեալ այլոց թարգմանացդ. (Ոսկ. ես.։)

Եւ բազում այլ ինչ աղետից լիք շարժմունք եւ դանդաչմունք. (Փիլ. այլաբ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif դանդաչումն դանդաչմունք
accusatif դանդաչումն դանդաչմունս
génitif դանդաչման դանդաչմանց
locatif դանդաչման դանդաչմունս
datif դանդաչման դանդաչմանց
ablatif դանդաչմանէ դանդաչմանց
instrumental դանդաչմամբ դանդաչմամբք