to take up arms, to fly to arms, to arm one's self;
to oppose;
to take up the profession of arms;
ո՞սք երբեք զինուորիցի իւրովք թոշակօք, who goeth a warfare any time at his own charges ? զի գու զինուորիցիս նոքօք զգեղեցիկ զինուորութիւնն, that thou by them mightest war a good warfare.
στρατεύω, στρατεύομαι milito Ի զինուորութիւն գրիլ՝ մտանել. զօրական լինել.
Ո՞ ոք երբէք զինուորեցի իւրովք թոշակօք. (՟Ա. Կոր. ՟Թ. 7։)
Ոչ ոք զինուորեալ աստէն՝ ընդ կեանս աշխարհիս պատաղի. (՟Բ. Տիմ. ՟Բ. 4։)
Եւ զինուորեցաւ քեզ Քրիստոս Աստուած. (Շար.։)
Աշակերտութիւնք կրօնաստանաց ... Տեառն զինուորեալք։ Մատուցեալ ի յօգոստաբնակ ... պալատ՝ զինուորէր. (Նար. ՟Հ՟Բ. եւ Նար. խչ.։)
ԶԻՆՈՒՈՐԻՄ. Սպառազինիլ, վառիլ, զինիլ.
Զի թէպէտեւ մարմնով գնամք, այլ ոչ եթէ ըստ մարմնոյ զինուորիմք. (՟Բ. Կոր. ՟Ժ. 3։)
Զի դու զինուորիցիս նոքօք զգեղեցիկ զինուորութիւնն. (՟Ա. Տիմ. ՟Ա. 18։)
Առ հասարակ զմի զինուորութիւն զինուորեցան. (Եղիշ. ՟Գ։ եւ Յհ. կթ.։)
Ի բաց մերժիլ ի մարմնաւոր ցանկութեանցն, որ զինուորին ընդդէմ ոգւոց. (՟Ա. Պետ. ՟Բ. 11։)
Բամբասաւորօք զինուորեալ նետիւք. (Նար. ՟Խ՟Ը։)