hy    |   fr

Ընդոստչիմ, տեայ

vn.

cf. Ընդոստնում.

cf. ԸՆԴՈՍՏԻՄ, ԸՆԴՈՍՏՆՈՒՄ։

ԸՆԴՈՍՏՉԻՄ ԸՆԴՈՍՏԻՄ ԸՆԴՈՍՏՆՈՒՄ.

Յերկիւղէ տերանց իբրեւ սուր խթանով հարեալ՝ ընդոստչի. ի վեր վազէ։ Ու՛ր ուրեմն ի խոր ընկղմութենէն ի վեր ընդոստիցէ. (Անյաղթ հց. իմ.)