vn.

to rise, to shine, to blaze forth, to glitter, to sparkle, to glare, to be bright.

ձ.

ἁναλάμπω resplendeo, reluceo Ծաւալիլ սփռիլ կամ ընծայիլ լուսոյ՝ իբր ընձիւղմամբ. ծագել շառաւիղօք. նշողել. փայլել. պայծառանալ. լուսատու լինել. եւ իբր կր. Լոյս ընդունել.

Եթէ ոչ լոյս արեգական ընծուէր, զիա՞րդ մարմնոցն անբաւ եւ անճառ որակութիւնք երեւեալ լինէին։ Երկիւղ բարի ի վերայ եհաս, այն՝ որ ընծուի մերկացելոց զգայութեանցն խորհրդոց։ Աստեղքն յերեկորեայ մինչեւ յառաւօտ ընծուին։ Է՛ որ ի վերայ երկրի, եւ է՛ որ ընդ երկրաւ՝ կենդանաբերին կէսքն ընծուին. (Փիլ. քհ. ՟Ե։ եւ Փիլ. ել. ՟Ա. 22։ ՟Բ. 104. 109։)

Զաստեղս ի լուսնոյ ասեն ընծուիլ, եւ զլուսինն արեգակամբ ուռճացեալ։ Զանցնիւր գօտիսն ի ձեռն արեգականն ընծուիլ. (Խոր. ՟Գ. 6։ (Ի Հին բռ. վրիպակաւ Ընծուիլն շփոթի ընդ Ընձիւղիլ։))