s.

ԸՆԿԼՈՒԶՈՒՄՆ ԸՆԿԼՈՒՄՆ. Կլանելն, իլն. ընկղմումն ի խորս.

Սիրեցեր զամենայն բանս ընկլուզման, որ ծանրացուցանեն եւ ընկըղմեն. (Կիւրղ. թագ.։)

Ընկլումն աստ զայն ասէ ( Յոբ. ՟Ը. 18) զոր ասաց Եսայի, եկուլ մահ յաղթութեամբ. վասն զի ընկլումնն՝ որով զԱդամն եկուլ, զնա եկուլ. (Իսիւք.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ընկլումն ընկլմունք
accusatif ընկլումն ընկլմունս
génitif ընկլման ընկլմանց
locatif ընկլման ընկլմունս
datif ընկլման ընկլմանց
ablatif ընկլմանէ ընկլմանց
instrumental ընկլմամբ ընկլմամբք