s.

love of ones neighbour, charity;
sociability.

s.

Սէր ընկերաց. եղբայրսիրութիւն.

ամենայն ընկերսիրութիւն պատուական է առ Աստուածութիւն անդր. (Ագաթ.։)

Նախ աստուածսիրութիւնն է, եւ ընկերսիրութիւնն, եւ ապա այլն ըստ կարգի. (Երզն. մտթ.։)

Յընկերսիրութիւնն սերտեալք էին. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Ը։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ընկերսիրութիւն ընկերսիրութիւնք
accusatif ընկերսիրութիւն ընկերսիրութիւնս
génitif ընկերսիրութեան ընկերսիրութեանց
locatif ընկերսիրութեան ընկերսիրութիւնս
datif ընկերսիրութեան ընկերսիրութեանց
ablatif ընկերսիրութենէ ընկերսիրութեանց
instrumental ընկերսիրութեամբ ընկերսիրութեամբք