s.

social harmony under various forms of government, monarchic, oligarchic, or democratic.

s.

ԸՆԿԵՐՀԱՇՏՈՒԹԻՒՆ δημοκρατία, δημοκράτεια democratia, imperium populare որ եւ ԸՆԿԵՐԱՀԱՇՏԻՔ. Միաբանութիւն ռամկի յաւուրս անիշխանութեան. ռամկապետութիւն. ժողովրդական իշխանութիւն.

Դնէ յետ Սամփսոնի զընկերհաշտութեանն ամս ՟Խ։ Ի սիկիղիա ընկերհաշտութիւն կալան։ Աթենացւոց զընկերհաշտութիւնն ի ձեռս ետ։ Մակեդոնացւոց թագաւորեաց սուտ Փիլիպպոսն ամ մի, հանդերձ ընկերհաշտութեամբն ամք ՟Ժ՟Թ. (Եւս. քր. ՟Ա. եւ ՟Բ։)

Մերթ իբր ἁριστοκρατία aristocratia Ազնուապետութիւն.

Յորժամ յընկերհաշտութեանն էին, եւ ընդ թագաւորօք, եւ ընդ նուազ իշխանօք. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 4։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ընկերհաշտութիւն ընկերհաշտութիւնք
accusatif ընկերհաշտութիւն ընկերհաշտութիւնս
génitif ընկերհաշտութեան ընկերհաշտութեանց
locatif ընկերհաշտութեան ընկերհաշտութիւնս
datif ընկերհաշտութեան ընկերհաշտութեանց
ablatif ընկերհաշտութենէ ընկերհաշտութեանց
instrumental ընկերհաշտութեամբ ընկերհաշտութեամբք