s.

reign, empire;
royalty, crown;
kingdom;
միջոց պարապոյ թագաւորութեան, interregnum;
թագաւորութիւն կամ թագաւորութիւնք, The Book of Kings.

s.

βασιλεία regnum Թագաւորն գոլ. թագաւորելն. արքայութիւն. թագաւորական իշխանութիւն, եւ երկիր տէրութեան.

Եւ եղեւ սկիզբն թագաւորութեան նորա Բաբելովն։ Ի թագաւորութեանն ամարփաղայ արքայի Սէնարայ։ Ածեր ի վերայ իմ եւ ի վերայ թագաւորութեան իմոյ մեղս մեծամեծս։ Թագաւորութիւնք երկրի օրհնեցէ՛ք զԱստուած.եւ այլն։

Իսկ (Եսթ. ՟Ժ. 3.)

Առնոյր մուրթքէ զթագաւորութիւնն յԱրտաշիսէ. իմա՛, յաջորդել՝ որպէս փոխանորդել, փոխարքայ լինել։

Եւ (Ել. ՟Ժ՟Թ. 6.)

Եւ դուք եղիջիք ինձ ի թագաւորութիւն եւ ի քահանայութիւն. յն. թագաւորական իմն, իբր վիճակ, ցեղ, եւ այլն։

Սկսեալ ի թագաւորութենէն Աղեքսանդրի մինչեւ ցթագաւորութիւնն Տրդատայ. (Խոր. ՟Բ. 1։)

Զթագաւորութեանցն այնոցիկ օգնականութիւնս կոչէ գետս. (Մխ. երեմ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif թագաւորութիւն թագաւորութիւնք
accusatif թագաւորութիւն թագաւորութիւնս
génitif թագաւորութեան թագաւորութեանց
locatif թագաւորութեան թագաւորութիւնս
datif թագաւորութեան թագաւորութեանց
ablatif թագաւորութենէ թագաւորութեանց
instrumental թագաւորութեամբ թագաւորութեամբք