hy    |   fr

Թաթաւուն

adj.

full, very full;
running over, full to the brim;
furnished;
endowed;
adorned.

adj.

Թաթաւեալ. թաթաղուն.

Զի՞նչ է եթեր. օդք տարածք եւ թաթաւաւունք, տեսիլ սուրբ յստակ, լի հողմօք բազմութեան. (Պիտառ.։)