hy    |   fr

Թաթաւուչ

cf. Թաթաւուն.

adj.

Թաթաւեալ իսպառ, կամ ընկղմեալ. պարառոցեալ. թաթաղուն. խռկեալ. ճոխացեալ.

Որ սիրելեօքն լինին թաթակուչք յաշխարհիս։ Թաթաւուչ համբակօք (այսինքն զաւակօք), կամ երամովք, կամ ընչիւք. (Պիտ.։)