hy    |   fr

Թախանձումն, ման

s.

cf. Թախանձանք.

s.

Թախանձելն. ժտելն. ժտութիւն.

Յաւելեալ ի նոյնս թախանձումն եւ աղերս. (Փարպ.։)

Մեծաւ թախանձմամբ. (Խոր. առ արծր.։)

Եւ Նեղութիւն. անձկութիւն. դժկամակութիւն.

Ամենագորով թախանձմամբ ընդ եղծման ջրողողն զազրագործաց կրկին վշտացար. (Նար. կ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif թախանձումն թախանձմունք
accusatif թախանձումն թախանձմունս
génitif թախանձման թախանձմանց
locatif թախանձման թախանձմունս
datif թախանձման թախանձմանց
ablatif թախանձմանէ թախանձմանց
instrumental թախանձմամբ թախանձմամբք