cf. Թառանչ.
ԹԱՌԱՆՉՈՒՄՆ ԹԱՌԱՉՈՒՄՆ. cf. ԹԱՌԱՆՉ, եւ այլն.
Խիտ եւ հոծ թառանչմամբ վտանգեալ. (Բրս. մկրտ.։)
Հալածումն հեծութեանց, թեթեւութիւնթառաչմանց. (Նար. ՟Ղ՟Բ։)
Եղջերուաց ... փախուցանել թառաչմամբ զօձից ազգ. (Նիւս. երգ. (յն. ա՛սթմա. հեւք)։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | թառանչումն | թառանչմունք |
accusatif | թառանչումն | թառանչմունս |
génitif | թառանչման | թառանչմանց |
locatif | թառանչման | թառանչմունս |
datif | թառանչման | թառանչմանց |
ablatif | թառանչմանէ | թառանչմանց |
instrumental | թառանչմամբ | թառանչմամբք |