cf. Թասամ.
ԹԱՍԱՄ ԹԱՍԵՄ. Իբր ռմկ. թասայել, թասա էթմէք. այսինքն Հոգալ, տխրիլ. ոգւով եւ շնչով նեղիլ. ուստի Թասել ոգւոց է Շնչարգելութիւն. ὁρθόπνοια, ὁρθία, δύσπνοια contentio anhelitus, asthmaticum
Որդնալից եղեւ (Հերովդէս), եւ թասայր ի տապոյն. (Ճ. ՟Գ.։)
Որ ըստ (Եւս. պտմ. ՟Ա. 8.)
Որդնալից եղեւ, եւ ի թասել որդւոցն՝ եւ նա եւս տառապեցուցանէր զնա ... Եւ դարձեալ ի թասել ոգւոցն, որ ասի ի յոյն անդր որթո՛փնիա, եւ տի՛սփնիա, եւ ճգնութիւն նեղութեան. եւ այլն։