enmity, hostility, hatred, aversion, misunderstanding;
ի — դառնալ, to become an enemy;
թշնամութեամբ լինել, կալ ընդ ումեք, to be at enmity, in contest with, on had terms;
թշնամութեամբ, in a hostile manner.
ἕχθρα, δυσμένεια inimicitia, hostilitas Թշնամի գոլն. չարակամութիւն. ատելութիւն. ոխ.
Եդից թշնամութիւն ի մէջ քո եւ ի մէջ կնոջդ։ Եթէ առ թշնամութեան մղեսցէ զնա։ Թշնամութեամբ ոխս պահէին.եւ այլն։
ԹՇՆԱՄՈՒԹԵԱՄԲ ԼԻՆԵԼ, ԿԱԼ. Ի ԹՇՆԱՄՈՒԹԻՒՆ ԴԱՌՆԱԼ. Իբր յն. Թշնամենալ. ἑχθραίνω. (Սղ. ՟Գ. 8։ ՟Ա. Թագ. ՟Ժ՟Ը. 29։ ՟Ա. Մակ. ՟Է. 26։ ՟Թ. 29. 51։ ՟Ժ՟Ա. 38. 40։)
Ո՛չ այլոց զիս, եւ ոչ զայլս ինձ լինել ի թշնամութեան. (Յհ. իմ. երեւ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | թշնամութիւն | թշնամութիւնք |
| accusatif | թշնամութիւն | թշնամութիւնս |
| génitif | թշնամութեան | թշնամութեանց |
| locatif | թշնամութեան | թշնամութիւնս |
| datif | թշնամութեան | թշնամութեանց |
| ablatif | թշնամութենէ | թշնամութեանց |
| instrumental | թշնամութեամբ | թշնամութեամբք |