cf. Թոքատուն.
ԹՈՔԱՏՈՒՆ կամ ԹՈՔՏՈՒՆ. Տեղի՝ ուր զետեղեալ կայ թոքն կենդանւոյ.
Կողքն, եւ թոքտունն (ձիոյ՝ լիցի՛ն) լայն եւ արձակ. (Վստկ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | թոքտուն | թոքտունք |
| accusatif | թոքտուն | թոքտունս |
| génitif | թոքտան | թոքտանց |
| locatif | թոքտան | թոքտունս |
| datif | թոքտան | թոքտանց |
| ablatif | թոքտանէ | թոքտանց |
| instrumental | թոքտամբ | թոքտամբք |