to speak truth;
to plead;
to practise law.
Ոչ ապաքէն եւ առաքեալ այսուօրինօք իրաւաբանէ զառաջնորդացն հարկաւոր պարտիս դարմանատրութեան. (Խոսր.։)
զիրաւաբաբանել դատաւորին ի դատաստանին, եւ զմեր անպատասխանի լինելն։ Սկսանի դատաւորն իրաւաբանել, եւ մի ըստ միոջէ ըզյանցանսն ցուցանել. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Ե. ՟Թ։)
Իոկ հայրդ բարերար զանչափութիւն սիրոյն յայտնելով իրաւաբանէր առանձ (Սկեւռ. աղ.։)