adj.

whose thoughts are bent on justice, just, equitable;
— լինել, to be composed, adjusted;
— առնել, to accord, to conciliate, to reconcile.

adj.

ԻՐԱՒԱԽՈՀ կամ ԻՐԱՒԱԽՈՐՀ. Որ Խորհի զարդարն եւ զիրաւն. արդարասէր. արդարակորով. իրաւարար.

Թագաւորք եւ իշխանք եւ դատաւորք իրաւախոհք եւ արդարակշիռք յիրաւունս աստուծոյ. (Յճխ. ՟Ի։)

Որ ի բնէ արդարակորով եւ իրաւախորհ էր. (Եզնիկ.։)

Զիա՞րդ իրաւախորհ արդարոյն ընդդեմ մեղաւորացն մահու զինեցայց. (Նար. ՟կա։)

եւ ոչ այլ ոք գտցի իրաւախոհ ի ձեզ, որ ընտրէ զիրաւունս, այլ յանհաւատիցն խուզէ զիրաւունս եղբայր յեղբօրէ. (Ոսկ. ՟ա. կոր.։)

Կամ Ուղղախորհ. ողջախորհուրդ. խոհական. զգօն. ուշիմ. բանիբուն. իմաստուն. որպէս յն. ἑπιγνώμων cognoscens.

Արդարն իրաւխոհ սիրէ զանձն իւր։ Որք իրաւախոհք են յանձինս իմաստունք են։ Աղքատի ոչ գտանին միտք իրաւախոհք. (Առակ. ՟Ժ՟Բ. 25։ ՟Ժ՟Գ. 10։ ՟Ի՟Թ. 7։)

Կամ Բարեխորհ. բարեսէր. Բարեհաւան. միաբան. εὑνοῶν benevolus.

Լե՛ր իրաւախոհ (կամ իրաւխորհ) ընդ ոսոխի քում. (Մտթ. ՟Ե. 25։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Իրաւախոհութիւն, ութեան

Voir tout