չ.

արդարանալ. իրաւ եւ արդար գտանիլ. կամ ստուգիւ հասու լինել.

Եւ ոչ բանիւ իրաւանալի. (Նար. ՟Դ։)

Եկն ժամանակ, որ ոչ իրաւացաւ այս։ Խնկարկութիւն նոցա իրաւացաւ. (Լմբ. ժղ.։)

Ընդ ամենայն անցեալք իմաստս, որ նոցա էին պանծալիք՝ իրաւացեալք. (Սոկր.)

Պարտ էր հարցանել եւ իմանալ, թէ իրացն ասացելոց իրաւացեալք լինէին. (Ոսկ. գծ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
—անամ, ացայ

Voix Médio-Passive

Indicatif
Présent
ես իրաւանամ
դու իրաւանաս
նա իրաւանայ
մեք իրաւանամք
դուք իրաւանայք
նոքա իրաւանան
Imparfait
ես իրաւանայի
դու իրաւանայիր
նա իրաւանայր
մեք իրաւանայաք
դուք իրաւանայիք
նոքա իրաւանային
Aoriste
ես իրաւացայ
դու իրաւացար
նա իրաւացաւ
մեք իրաւացաք
դուք իրաւացայք
նոքա իրաւացան
Subjonctif
Présent
ես իրաւանայցեմ
դու իրաւանայցես
նա իրաւանայցէ
մեք իրաւանայցեմք
դուք իրաւանայցէք
նոքա իրաւանայցեն
Aoriste
ես իրաւացայց
դու իրաւասցիս
նա իրաւասցի
մեք իրաւասցուք
դուք իրաւասջիք
նոքա իրաւասցին
Formes d'impératif
Prohibitif
դու մի՛ իրաւանար
դուք մի՛ իրաւանայք
Impératif
դու իրաւացի՛ր
դուք իրաւացարո՛ւք
Exhortatif (thème du passé)
դու իրաւասջի՛ր
դուք իրաւասջի՛ք