adj.

ԻՐԱՒԱԿ եւ ԻՐԱՒԱԿԱՆ. իրաւ եւ իրաւացի ամենայն իրօք.

Արդար իրաւակ, արժանաւոր եւ սուրբ. (Մագ. ՟Ե։)

Որովք դու տայցես անձին վճիռ, վարէ դատաւորն. որ քան ցամենայն ինչ իրաւականն է. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 17։) յն. δικαιότατον justissimum.