justly, worthily, equitably, deservedly.
cf. ԻՐԱՒԱԲԱՐ.
Իրաւապէս դատել, կամ լսել. (Յհ. իմ. ատ. եւ Յհ. իմ. երեւ.։)
Իրաւապէս բաշխել (այսինքն առնել) զդատաստանս. (Օրին. ՟Ա։)
Ոչ կամեցաւ իշխանութեամբ փրկել միայն, յլեւ իրաւապէս ... իրաւմամբք փրկեցին. եւ այլն. (Խոսր. պտրգ.։)
Աղուէս իրաւապէս կոչէ զնոսա. (Լմբ. սղ.։)
Բամբասեսցի իրաւապէս իբրեւ զհեթանոսեւ զմաքսաւոր. (Շ. ընդհ.։)
աստանօր իրաւապէս առցէ բանս զկայ։ իրաւապէս առեալ զկայ դադարէ յայնմ ոճոյ ընթացից. (անյ. բարձր։ Լմբ. իմ.։)
Իրաւապէսառ հոգին յարէ զբերկրումնն, մարմնական բարբառով մեծացուցանել զնա, եւ հոգւովն ցնծալ յաստուած փրկիչն։ Իրաւապէս ուրեմն ասացաւ խորտակումն թագաւորութեան բանսարկուին. (Կիւրղ. ղկ.։)