adj.

that renders justice, judging rightly;

s.

judge, arbiter, umpire, mediator;
— կացուցանել, to make judge;
— անբողոքելի, sovereign judge.

adj. s.

δικαστής judex. Որ առնէ իրաւունս դատաստանաւ. արդար դատաւոր.

Եղիցի տէր դատաւոր եւ իրաւարար ընդ իս եւ ընդ քեզ. (՟Ա. Թագ. ՟Ի՟Դ. 16։)

Ասացկոյսն վասն իրաւարար որդեկին, ցրուեաց ցամբարտավանս։ Կացցէ եւմնասցէքրիստոսդ քո մեջ իրաւարար. (Լմբ. սղ.։)

Որպէս զերկրաւորսիրաւարար ասեմք, որ զչարագործն եւ զպիղծն եւ զանիրաւն ի բանտս մատնեն. (Յճխ. ՟Ե.)

Իրաւարարս ի տան արքունի, իրաւարարս ի քաղաքսեւ յաւանս. (Խոր. ՟Բ. 7։)