adj.

that bears the yoke;
obedient, submissive.

adj.

Բարձօղ զլուծ. լծաձիգ.

Սահման արջառոյ, բջողական, լծաբարձ չորքոտանի կճղակահերձ. (Ոսկիփոր.։)

Առաւել՝ Բարձօղ զքաղցր լուծն քրիստոսի, կամ զլուծ խոնարհութեան. առաքինի. հլու. պատուիրանապահ.

Սուրբեւ ամբիծ. ի տղայութենէն լծաբարձ, եւ բարեպաշտ. (ՃՃ.։)

Յառաջին տիոցն լծաբարձ լինել պատուիրանաց տեառն. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Թ։)

Արդարք՝ որ յառաջին տիոց լծաբարձք լծոյն քրիստոսի. (Գէ. ես.։)

Որպէս եզն հեզութեամբ եւ խոնարհութեամբ լծաբարձ եղեալ. (Երզն. մտթ.։)