vn.

to quarrel (among yoke-fellows);
to fall out with one's companions, to make a quarrelsome household;
to litigate, to contend, to dispute.

ձ.

ԼԾԱԿՌԻՒ ԼԻՆԻՄ. եղէ. ԼԾԱԿՌՈՒԻՄ. ζυγομαχέω contendo, litigo, rixor cum proximis . Որպէս թէ ընդ նովին լծով կռուել ընդ միմեանս. Բանակռիւ լինել ընդ մերձաւորս. հակառակիլ առն ընդ եղբօր. կագել. մաքառիլ. վիճել. մարտնչել.

Եւ ոչ յաղագս անուանց լծակռիւք լինիմք, ցորքան ի նոյն միտս ասացուածքն բերեցին։ Ընդ միմեանս լծակռիւ լինին։ Ոչ լծակռիւ լինէր առտարողսն (ի խաչ հանել)։ Կամ թէ յաղագս այսոցիկ լծակռիւք լինիցին. (Ածաբ. յայտն.։ Ածաբ. պենտեկ.։ Ածաբ. աղքատ. եւ Ածաբ. առ որս. ՟Դ։)

Բազումք են որ յաղագս քրիստոսի լծակռիւ լինին. (Ոսկ. եբր.։)

Եւ այնպէս անկարգ լծակռիւք լինէին. (Վրք. ոսկ.։)

Ոչ միայն ընդարմանայ ձեռնդ ... այլ եւ լծակռուիս յաղագս յոլովոյ։ Անհնարին է՝ որք յառաջնումն լծակռուին, եւ այլն։ Հաւատալ պարտ է ասէ, թէ է՛ աստուած. ոչ խուզել եւ ոչ լծակռուել թէ զի՛նչ է. (Բրս. սղ.։)

Ոչ դադարեն ի լծակռուելոյ յիսուսի քրիստոսի. (Բրս. տեառնընդառաջ.։)