hearing, ear;
hall of audience, auditory;
university.
ἁκοή auditus. Գործարան լսելոյ. լսելիք. ունկն. ականջք. ականճ, անկաճ.
Եւ ո՛բարեբաստագոյն լսարանօք. (Փիլ. իմաստն.։)
Եւ ընդ լըրոյ տըգեղ բանին՝ յունակութիւն լսարանին. (Յիսուս որդի.։)
Զլսարանս բանին կենդանի՝ խրատու սկզբնաշար վիշապին բացի. (Սկեւռ. աղ.։)
ԼՍԱՐԱՆ. ἁκροατήριον auditorium Հանդիսարան լսելոյ զդատ. ատեան. դահլիճ.
Ի կեսարիա յանդիման չարախօսացն խօսեսցի վկայելով առ մեծագոյն տեսարանի, եւ պայծառ լսարանի։ Մտին յատեանն. (տե՛ս, որպիսի հանդիսաւոր լսարան եղեւ վասն պօղոսի. Ոսկ. գծ.։)
ԼՍԱՐԱՆ. Որպէս Դպրոց երեւելի, տեղի լսելոյ բանից վարժապետի. աշակերտանոց. վարդապետանոց երեւելի. զոր առ մեօք կոչեցին ոմանք Համալսարան, որպէս լտ. universitas. եւ կամ academia եւ lyceum. տե՛ս եւ ՃԵՄԱՐԱՆ.
Մի՛ ոք անկատար ի քառիցն ենթակայէ մտցէ ի լսարանն։ Ոչ եթէ յառասութիւնն արգելելու միայն, այլ եւ ոչ ի լսարան մուծանել կամի. (Մագ. ՟Ի՟Ե. ՟Հ։)
Ուր լսարան պըղատոնի, եւ չափ ոտիւք հոմերովնի (Շ. վիպ.։)
Փիղ ետ զորդի իւր ցպղատոն՝ ուսանել իմաստասիրութիւն. եւ նա զառաջինն հրահանգէր զնա գճիլ ի լսարանին. (Մխ. առակ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | լսարան | լսարանք |
accusatif | լսարան | լսարանս |
génitif | լսարանի | լսարանաց |
locatif | լսարանի | լսարանս |
datif | լսարանի | լսարանաց |
ablatif | լսարանէ | լսարանաց |
instrumental | լսարանաւ | լսարանաւք |