s.

want of mature judgment, folly, youthful ignorance or inexperience.

s.

Խակախորհութիւն. կղաամտութիւն.

Դու դիւրակործան բարուց հրէից խակամտութեան գայթակղութիւն. (Նար. խչ.։)

Եւ՝ Տմարդութիւն. անողորմութիւն. ըրպէս ըստ ոճոյ յն. հմութիւն.

Զխակամտութիւն եւ զխստասրտութիւն ազգին նշանակէ. զի այնպիսի ժպիրհք էին. (Երզն. մտթ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif խակամտութիւն խակամտութիւնք
accusatif խակամտութիւն խակամտութիւնս
génitif խակամտութեան խակամտութեանց
locatif խակամտութեան խակամտութիւնս
datif խակամտութեան խակամտութեանց
ablatif խակամտութենէ խակամտութեանց
instrumental խակամտութեամբ խակամտութեամբք