s.

act of sifting;

fig.

temptation.

s.

Խարբալելն, իլն. Փորձութիւն. ծուփք մտաց.

Իսկ ծերն գիտէր զխարբալմունս չարին. (Վրք. հց. ՟Գ։)

Զմարդկային խարբալումնս ի բաց ի մէնջ ձգելով. (Վրք. հց. ՟Ա։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif խարբալումն խարբալմունք
accusatif խարբալումն խարբալմունս
génitif խարբալման խարբալմանց
locatif խարբալման խարբալմունս
datif խարբալման խարբալմանց
ablatif խարբալմանէ խարբալմանց
instrumental խարբալմամբ խարբալմամբք