s.

fraud, deceit, circumvention, crime, outrage;
— կուսի, violation, deflowering.

s.

Դաւումն. նենգապատիր դաւաճանումն. պատրանք ի կործանումն եւ ի կորուստ. որոգայթադրութիւն.

Զմեր խարդաւանութիւնն առանց վրէժխնդրութեան համարէր լինել։ Ծանուցանեմ զձեր պարզմտութեամբ ցութիւն ի նմանէ. (Լմբ. սղ. եւ Լմբ. պտրգ.։)

Ի ձեռն խարդաւանութեան հօրն պիղատոսի սպանանէ թիւնաւոր դեղօք. (Յհ. կթ.։)

ԽԱՐԴԱՒԱՆՈՒԹԻՒՆ. ԱՆկումն ի պղծութիւն. ապականութին. φθορά, διαφθορά corruptio, stuprum.

Կոյսք իմ հռոմըմբռնեալք ի խարդաւանութիւն՝ կենդանւոյնթաղեցան։ Յեստեայ երեք նուիրական կոյսք ի խարդաւանութեան ըմբռնեալ՝ պատժեցան. (Եւս. քր. ՟Բ։)

յանդգնեցան սոդոմայեցիքն բռնադատելզնսսա յաղտեղութիւն եւ յանարժանաց խարդաւանութիւն. (Սեբեր. ՟Թ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif խարդաւանութիւն խարդաւանութիւնք
accusatif խարդաւանութիւն խարդաւանութիւնս
génitif խարդաւանութեան խարդաւանութեանց
locatif խարդաւանութեան խարդաւանութիւնս
datif խարդաւանութեան խարդաւանութեանց
ablatif խարդաւանութենէ խարդաւանութեանց
instrumental խարդաւանութեամբ խարդաւանութեամբք