adj.

rustling, murmuring.

adj.

ἡχοῦν, ἑπιηχῶν sonans, strepens. Որ խարշափէ կամ շարժմամբ հանէ զխարափ եւ զխօշիւն.

Որք պատէին խարշափուն բանջարով. (Յոբ. ՟Լ. 4. յն. աղիմայիւ) (աղուտ բանջարով) խարշափելով կամ վերահնչողիւ. այսինքն հողմաշարժ բանջարով։

Ուր Վանականն շփոթելով զխարշափունն ընդ բանջարոյ գրէ.

Զխարշափուննն այլք աղիմաւ թարգմանեցինք, եւ կէսք գերիսն. (քերէվիզ). եւ է սա բանջար աղեհամ, որ յուտելն լցուցանէ զտեղի հացի.