to burn.
ԽԱՐՈՒԿԵԼ ԽԱՐՈՒԿԻԼ. (Ուստի Խարուկել) διάπυρος ignescens. Այրել եւ այրիլ իբր խարուկաւ. հիանա. վառիլ իբրեւ զխարոյկ. cf. ԽԱՐԱԿԵԼ, եւ cf. ԽՈՐՈՎԵԼ. կրակ կտրիլ.
Ի տէրդ ապաւինեալ՝ սրովբեապէս աստէն խարուկիմք. (Լմբ. պտրգ.։)
Յորմէ ըստ աստուածայինքն սերովբէք կիզիչք եւ ջեռուցիչք անուանեցան. (Դիոն. եկեղ.։)
Անձնատոչոր տօթով խարուկեալ. (Նար. կուս.։)