complaisance, bienveillance.
Առնելն զկամս տեառն. հնազանդութիւն, կամակար ծառայութիւն.
Կամարարս անուանեալ ի յաստուծոյ մաքուր սպասաւորութենէ եւ կամարարութենէ։ Աստուածակրութիւն եւ կամարարութիւն. (Դիոն. եկեղ. եւ Դիոն. երկն.։)
Ի նաւահանգիստ կամաց տէրն ... զկամարարութիւն աստուծոյ նաւահանգիստ կոչէ. (Խոսր.։)
Անձնիշխան կամայական կամարարութիւն։ Կայք յատենիս որպէս զանմեղս զբարեգործոկս, եւ լի ամենայն կամարարութեամբ մեր. (Արծր. ՟Ա. 1. եւ ՟Գ. 5։)
Իսկ յասելն.
Ո՛վ իցէ, որ ոչ ցանկանայ մեծութեան, եւ կամ մարմնոյ առողջութեան, եւ կամ կամարարութեան կարօտիցի. (Բուզ. ՟Դ. 5.) թերեւս ըստ յն. ոճոյ նշանակէ՝ արբանեկութիւն, կամ բժշկութիւն. որպէս հոմաձայն է առ յոյնս θεραπεία.
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | կամարարութիւն | կամարարութիւնք |
| accusatif | կամարարութիւն | կամարարութիւնս |
| génitif | կամարարութեան | կամարարութեանց |
| locatif | կամարարութեան | կամարարութիւնս |
| datif | կամարարութեան | կամարարութեանց |
| ablatif | կամարարութենէ | կամարարութեանց |
| instrumental | կամարարութեամբ | կամարարութեամբք |