to strike on the head;
to behead, to execute, to decapitate.
ԿԱՌԱՓԵՄ որ եւ ԿԱՌԱՓՆԱՏԵԼ. Զկառափն հարկանել, եթէ՛ գլխատելով, եւ եթէ կռփելով, եւ տանջելով. գլխուն զարնել, եւ գլուխը զարնել՝ կտրել.
Գողգոթայ, որ է տեղի կառափելոյ. (Մտթ. ՟Ի՟Է. 33. յն. տեղի կառափին. վասն որոյ ի Ղկ. եւ Յհ. գագաթն դնի։)
Իսկ Բրսղ. մրկ. իմանալով զկառափն իբր գանկ ադամայ, գրէ.
Քրիստոս կառափեցաւ անդ մարմնով. կառափելն քերթելն է զմիսն մինչեւ ցոսկերսն. որ է անլուր։
Զբազումս ի պաշտոնէիցն կառափեալ սատակեցին. (Արծր. ՟Բ. 3։)
Եւ որ զմարգարէն ոչ կառափեաց, վրիժապարտ գտաւ. (Խոսր.։)