skull, cranium, head;
ընդ — հանել, to cut off the head, to behead, to decapitate.
κάρηνον, κράνον, κάρα , κάρ, κεφαλή, κορυφή cranium, caput, vertex, calva, calvaria. Գլուխ մարդոյ, եթէ՛ կից ընդ պարանոցի, եւ եթէ՛ հատեալ, եւ չորացեալ որպէս գանկ. պ. սէր.
Հատ ընկէց զկառափն (մկրտչին). (Եփր. համաբ.։)
Հանին (կամ հարին) զկառափունսն, եւ ընկեցին ի պարսպէն ի մեջ զօրացն. (՟Բ. Մակ. ՟Ա. 16։ Որպէս թէ հարկանիցէ ոք զկառափն մարդոյ. Ես. ՟Կ՟Զ. 3. յն. հարկանօղ զայր (իբր գլխատօղ)։)
Իսկ (՟Բ. Մակ. ՟Դ. 38.)
Հրամայեյաց զկառափն հարկանել զանօրէն մահապարտին. յն. տարաշխարհիկ առնել. (որպէս թէ կարճել յաշխարհէ։)
Կառափունք այլոց բազմաց. (Եւս. պտմ. ՟Ե. 1։)
Վիրգս ի ձեռս առեալ՝ զկառափունս մոգուցն եւ զմոգպետին ջարդէին. (Եղիշ. ՟Գ։)
ԸՆԴ ԿԱՌԱՓՆ ՀԱՆԵԼ. Կառափել, կառափնատել. գլխով չափ վրէժ խնդրել. գլուխը ջախջախել, սատկեցընել.
Ոչ բարկանայր, եւ ոչ սաստէր՝ հանել ընդ կառափն նոցա։ զչարութիւն նոցա, կամ զչարիսն. (Սարգ. յկ. ՟դ. ՟ժ։ եւ Սարգ. ՟ա. պ. ՟զ։)