tearing, rending, laceration;
violence, vexation, oppression.
Կեղեքելն, իլն.
Կեղեքումն առաջին չարեաց. (Մամբր.։)
Ընդ կեղեքումն մեղաց. (Լմբ. սղ.։)
Ճանաչել ցայնչափ կեղեքումն, որ ածեն ի վերայ նորա ցաւքն. (Շ. ՟ա. յհ. ՟Ղ՟Է։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | կեղեքումն | կեղեքմունք |
| accusatif | կեղեքումն | կեղեքմունս |
| génitif | կեղեքման | կեղեքմանց |
| locatif | կեղեքման | կեղեքմունս |
| datif | կեղեքման | կեղեքմանց |
| ablatif | կեղեքմանէ | կեղեքմանց |
| instrumental | կեղեքմամբ | կեղեքմամբք |