adj.

double-faced, double-dealing, dissembling;

s.

hypocrite, dissembler.

adj.

Որ ունի եւ վարէ կեղծիս լաւութեան արտաքուստ՝ հակառակ ներքին չար խորհրդոց եւ բարուց իւրոց. խաբեբայ. սուտակասպաս, խարդախ. նենգաւոր. եւ Ո՛չ պարզ, այլ իբր բազմակողի՝ խաբեական. պատիր. սուտ.

Այր կեղծաւոր։ Կեղծաւորք սրտիւք։ Որպէս կեղծաւորքն առնեն։ Կեղծաւոր, հան նախ զդերանդ։ Վա՛յ ձեզ դպրաց եւ փարիսեցւոց կեղծաւորաց.եւ այլն։

Կեղծաւոր խորամանկութիւն, խարդախութիւն, կամ խորհուրդ, սէր, զղջումն. (Վեցօր.։ արծր։ Յճխ.։ Խոր. ՟Բ. 71։ Մխ. երեմ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif կեղծաւոր կեղծաւորք
accusatif կեղծաւոր կեղծաւորս
génitif կեղծաւորի կեղծաւորաց
locatif կեղծաւորի կեղծաւորս
datif կեղծաւորի կեղծաւորաց
ablatif կեղծաւորէ կեղծաւորաց
instrumental կեղծաւորաւ կեղծաւորաւք
Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Անկեղծաւոր

Կեղծաւորաբար

Կեղծաւորական

Կեղծաւորակից

Կեղծաւորանամ, ացայ

Կեղծաւորեմ, եցի

Կեղծաւորիմ, եցայ

Կեղծաւորութիւն, ութեան

Voir tout