snout, muzzle, nose;
trunk, proboscis;
— ամպոց, water-spout.
Կնճի քիթ. ցռուկ խոզի եւ վարազի, եւ որոց նման են նոցա. (մերթ թուի վարիլ եւ իբր կինճ. որպէս եւ ի բարդութիւնն Կնճթադէմ, եւ այլն.) կնճութ, խոզի քիթ, գազանի դունչը՝ բերանը. որպէս ῤίς nasus կամ rictus. իտ. grugno.
Իբրեւ զգետնաբիր եւ զարմատակերն կնճթաց։ Ի կնճիթ կոճանաց յեղեգան բնակելոց. (Ագաթ.։)
եւ այլ գազան նման առիւծու, բայց կնճիթնսու՛ր է եւ երկայն. (Վստկ.։)
Կամ Պատիճ փղի. προνομαία proboscis. խօրթում.
Եւ այլոց միւսոյ կենդանւոյ մեծութիւնն, եւ այլոյ՝ կնճիթն. (Նիւս. կազմ.։)
ԿՆՃԻԹ 2 (ի.) cf. ԿՆՃԻԹՆ