cf. Կոկոզաբանութիւն.
ԿՈԿՈԶԱՆՔ ԿՈԿՈԶՈՒՄՆ. Գոռոզութիւն ըստ գուշակաց եւ իմաստակաց. փքացումն. ցոյցք իմաստակութեան.
Հտպտեալ ըմպարհակեալ կոկոզանս. (Մագ. ՟Ժ՟Ե։)
Ի սպաս բանեղէն եւ կորովամիտ կոկոզմանցն՝ ի մայրն իմաստութեան, Կեչառ. (աղեքս.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | կոկոզումն | կոկոզմունք | 
| accusatif | կոկոզումն | կոկոզմունս | 
| génitif | կոկոզման | կոկոզմանց | 
| locatif | կոկոզման | կոկոզմունս | 
| datif | կոկոզման | կոկոզմանց | 
| ablatif | կոկոզմանէ | կոկոզմանց | 
| instrumental | կոկոզմամբ | կոկոզմամբք |