cf. Կոկոզաբանութիւն.
ԿՈԿՈԶԱՆՔ ԿՈԿՈԶՈՒՄՆ. Գոռոզութիւն ըստ գուշակաց եւ իմաստակաց. փքացումն. ցոյցք իմաստակութեան.
Հտպտեալ ըմպարհակեալ կոկոզանս. (Մագ. ՟Ժ՟Ե։)
Ի սպաս բանեղէն եւ կորովամիտ կոկոզմանցն՝ ի մայրն իմաստութեան, Կեչառ. (աղեքս.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | կոկոզումն | կոկոզմունք |
accusatif | կոկոզումն | կոկոզմունս |
génitif | կոկոզման | կոկոզմանց |
locatif | կոկոզման | կոկոզմունս |
datif | կոկոզման | կոկոզմանց |
ablatif | կոկոզմանէ | կոկոզմանց |
instrumental | կոկոզմամբ | կոկոզմամբք |