Կոկորդախօս

adj.

λαρυγγόφωνος ex gutture vocem fundens. Որ ի կոկորդէ խօսի. հագագային. խոշորաձայն. պօղազէն ձան հանօղ.

Ստեղծ զնշանագիրս՝ կոկորդախօս, Խժական գարգարացւոց լեզուին. (Խոր. ՟Գ. 54։)