to please, to humour;
to like, to be pleased with, to consent.
εὑαρεστέω complaceo Հաճոյ լինել յաչս այլոց.
Հաճոյանալ, կամ հաճոյացեալ աստուծոյ. (Խոսր.։ Յճխ. ՟Դ։ Նախ. յոբ.։)
Դաշնաւորեցի՝ քեզ հաճոյանալ։ Հաճոյանամ յետին ռամկին, եւ թագաւորիչ մեծի յաչաց ելանեմ. (Նար. ՟Ե. ՟Հ՟Ա։)
Հաճոյացեալ ի նորա կամս. (Յճխ. ՟Ժ՟Ա։)
ՀԱՃՈՅԱՆԱԼ որպէս Հաճիլ. հաւանիլ.
Ընդ որ հաճոյացեալ գուրգենայ։ Զնա հաճոյանայր կացուցանել իշխան տարոնոյ. (Արծր. ՟Գ. 12։ ՟Դ. 2։)
Ի կրկին միտս ձգի ասելն,
Որպէս հաճոյացաւ, թէ խնդրեցեր զիմաստութիւն. (Լմբ. իմ. ՟Է. 10։)
Զի հօր քո կամք հաճոյասցին՝ զարքայութիւն տալ ընդ նոսին. (Յիսուս որդի.։)
| Présent | |
|---|---|
| ես | հաճոյանամ |
| դու | հաճոյանաս |
| նա | հաճոյանայ |
| մեք | հաճոյանամք |
| դուք | հաճոյանայք |
| նոքա | հաճոյանան |
| Imparfait | |
|---|---|
| ես | հաճոյանայի |
| դու | հաճոյանայիր |
| նա | հաճոյանայր |
| մեք | հաճոյանայաք |
| դուք | հաճոյանայիք |
| նոքա | հաճոյանային |
| Aoriste | |
|---|---|
| ես | հաճոյացայ |
| դու | հաճոյացար |
| նա | հաճոյացաւ |
| մեք | հաճոյացաք |
| դուք | հաճոյացայք |
| նոքա | հաճոյացան |
| Présent | |
|---|---|
| ես | հաճոյանայցեմ |
| դու | հաճոյանայցես |
| նա | հաճոյանայցէ |
| մեք | հաճոյանայցեմք |
| դուք | հաճոյանայցէք |
| նոքա | հաճոյանայցեն |
| Aoriste | |
|---|---|
| ես | հաճոյացայց |
| դու | հաճոյասցիս |
| նա | հաճոյասցի |
| մեք | հաճոյասցուք |
| դուք | հաճոյասջիք |
| նոքա | հաճոյասցին |
| Prohibitif | |
|---|---|
| դու | մի՛ հաճոյանար |
| դուք | մի՛ հաճոյանայք |
| Impératif | |
|---|---|
| դու | հաճոյացի՛ր |
| դուք | հաճոյացարո՛ւք |
| Exhortatif (thème du passé) | |
|---|---|
| դու | հաճոյասջի՛ր |
| դուք | հաճոյասջի՛ք |