arithmetical.
ἁριθμητικός ad arithmeticam pertinens Թուաբանական.
Համարողական արուեստ, որ է թուաբանութիւին. (Ոսկիփոր.։)
Կարօտեալ արուեստիս համարողական. (Շիր. յղ. կենաց իւրոց.։)
Իսկ (Եօթնագր.)
Այս է դուռն վեցհազարեկին, որ կոչի արհեստ համարողական. է մտացածին հաշիւ սնոտի եւ խաբէական։
ՀԱՄԱՐՈՂԱԿԱՆՆ գ. ՀԱՄԱՐՈՂՈՒԹԻՒՆ ἁριθμητική arithmetica. Թուաբանական արուեստ. թուաբանութիւն. որ եւ Թուականութիւն ասի.
Թուականին յարակայանայ համարողականն։ Համարողականն զգալի թուականութեամբն բաղկանայ. (Սահմ. ՟Ժ՟Է։ եւ Ճ. ՟Ը.։ Երզն. քեր.։)
Երկրաչափութիւնն, եւ համարողութեանն ճշմարտութիւն զկայանս աստեղացն նշմարէ. (Վեցօր. ՟Ա։)
Ուսայ զարուեստս լիով համարողութեան. (Շիր. յղ. կենաց իւրոց.։)
Ի բացէ եղեւ (աբրահամ) թուոցն, եւ ի համարողութենէ անհաս. վասն այնորիկ եւ փոխանակ յոգունցն թուոց՝ զբազմորդութիւնն ընկալաւ հաւատոց. (Մագ. ՟Ե։)
Ըստ համարողութեանս ասէ զայս, երիցս, չորիցս. (Երզն. քեր.։)