of the same race or family;
homogeneous.
ՀԱՄԱՑԵՂ ὀμόφυλος contribulis, gentilis որ եւ ՀՈՄԱՑԵՂ. Որ է ի նմին ցեղէ. համատոհմ. համազգի. ազգակից՝ մերձաւոր կամ հեռաւոր յամենայն կարգի.
Ուր ազգք իր, եւ համացեղքն են։ Իւր ժողովուրդ անուանէ վասն համացեղ լինելոյն ամենայն հեթանոսաց. (Լմբ. պտրգ. եւ Լմբ. սղ.։)
Եւ զի՞նչ տեղի կորանացն՝ իւրոց համացեղիցն կացոյց (գողիաթ). (Պիտ.։)
Զնորին համացեղն զսուրբն յակովբ. (Ճ. ՟Ա.։)
Ոչ միայն իւր ինքեան առնել խաղաղութիւն, այլեւ համացեղիցն եւս (մարդկան). (Սարգ. ՟ա. պետր. ՟Է։)
Հեշտութիւն եւ զարմացումն համացեղիցն, արհաւիրք եւ հիացումն հալածչացն. (Ածաբ. մակաբ.։)
Թէ զհայրն քո ատեցին, եւ զքեզ ընդ նմա, ո՞վ անսասցէ մեզ համացեղիցիս (ի մէջ մարդկան)։ Զի՞նչ. թէ՝ եւ ի համացեղիցն (մերձաւորաց թշնամանեալ լինիմք. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 30. 32։)