lifting up, elevation, ascension, rising, ascent;
Ascension-day.
որպէս Համբառնալն. ն. ἕπαρσις exaltatio, elevatio. վեր վերցընելը.
Համբարձումն ձեռաց իմոց՝ պատարագ երեկոյի. (Սղ. ՟Ճ՟Խ. 2։)
Խաչանիշ համբարձմամբ ձեռացն մովսիսի ընդդէմ ամաղեկայ. կամ բարձմամբ աչաց սպասէին հոգւոյն. (Շար.։)
Համբարձումն բազկաց։ Համբարձմունք ձեռաց։ Տարածեալ զսիրտս՝ ձեռաց համբարձմամբ. (Նար.։ (որք մարթին ձգիլ եւ ի յաջորդ նշ։))
ՀԱՄԲԱՐՁՈՒՄՆ. որպէս Համբառնալն. չ. վերանալն. ἁνάβασις ascensio. վեր ելլալը.
Զերանելի յարութիւնն, զաստուածապէս համբարձումն։ Յարութեամբ քո, եւ համբարձմամբդ յերկինս. (Պտրգ. Շար.։)
Շինեաց եկեղեցի զհամբարձմանն յերկինս. (Արծր. ՟Դ. 11։)
Սոյն իւղ հեզութեան՝ միշտ համբարձման, եւ խոնարհութեան. (Նար.։)
Խմոր՝ վասն լինելոյ համբարձման եւ պղպջման. (Փիլ. բագն.։)
Զոստոցն համբարձումն։ Բարձրագոյն համբարձումն պարսպին (ջուրց)։ Ուղղաձիգ համբարձմամբ մտանէին ի ցամաքէս։ Զընդդէմ համբարձումն աստուածային կամացն. (Պիտ.։)
Պարծանաց եւ համբարձման պատճառ յաւելեր թշնամւոյն ընդդէմ տեառն ի դատաստանի. (Մաշկ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | համբարձումն | համբարձմունք |
| accusatif | համբարձումն | համբարձմունս |
| génitif | համբարձման | համբարձմանց |
| locatif | համբարձման | համբարձմունս |
| datif | համբարձման | համբարձմանց |
| ablatif | համբարձմանէ | համբարձմանց |
| instrumental | համբարձմամբ | համբարձմամբք |